Als je jaren geleden aan mijn ouders vroeg wat ik later zou worden, antwoordden ze: ‘Rosalinde? Zij gaat iets met schrijven doen.’

Nog voordat ik zelf doorhad dat ik schrijven het allerleukste vond wat er bestaat, wisten mijn ouders al dat het altijd een belangrijk onderdeel zou zijn van mijn leven. Ik herinner me het moment nog heel goed waarop ik ontdekte dat ik het ook goed kon. Op een avond kwam mijn vader naar me toe. Hij las een verhaal voor aan mijn jongere broertje en had een probleem. ‘Het verhaal heeft een open einde,’ zei hij. ‘Kun jij er niet een mooi einde aan schrijven?’ Het ging om de Nederlandse vertaling van het boek Hatchet van Gary Paulsen. Ik schreef een nieuw einde en gaf het aan mijn vader. Hij plakte de pagina’s in het boek. Die avond, toen mijn vader het verhaal voorlas, bleef ik achter de kamerdeur staan. ‘Wat vond je ervan?’ vroeg mijn vader. Mijn broertje glimlachte: ‘Fantastisch.’ Het werd zijn favoriete boek.

Op dat moment ontdekte ik de kracht van schrijven: een goed verhaal of een sterke tekst doet iets met je. Zo’n tekst heeft impact. In 2017 studeerde ik af aan de opleiding Communicatie waar ik mijn liefde voor taal en communicatie verder ontwikkelde.